Ne Olursa Olsun Yinede Seni Seviyorum İşte...

Başlatan ÇaNaK, Mar 05, 2008, 11:45 ÖS

« önceki - sonraki »
Yazdır
Aşağı git Sayfa1
Kullanıcı Eylemleri

çαηαк

Mar 05, 2008, 11:45 ÖS
Bu kaçıncı kağıt yazdığım, bu kaçıncı atacağım
sayfa olacak sana dair yazdıklarımı yok etmek
için çabalayacağım.
Yazıyorum...Hiç durmadan...
Her zaman yaptığım ve yapacağım gibi..

Durmadan yazıyorum...Yazıyorum durmadan...
Ama bu sefer...
Sana dair olan her yazımda başka şeylerde
saklıyorum satırlara..

Bu sefer her harfe üç gözyaşı sığdırıyorum sevdiğim...
Biri benim için...
Biri senin...
Ve diğeri kaybettiklerimizin...
Yani ikimizin ...
Yani bizim...

Bununla yetinmiyorum;her harfe üç kan
damlası akıtıyorum yüreğimden...
Biri bana...
Biri sana...
Diğeri ise bize...
Hem bana,hem de sana...

Özlemlerime gem vuramıyorum,fotoğrafını
alıyorum karşıma.
Bir günahın ardından bakar gibi bir halin var
fotoğrafta.
Gözlerin uzaklarda...

Öyle ki fotoğraflarda dahi gözgöze
gelemediğinden, gelmekten korktuğundan yaptığını
düşünüyor beynim bir an...

Biliyorum saçmalıyorum...
Daha önce de saçmaladığım gibi belki de...
Sonra dalıyorum iyice fotoğrafına,gözlerimde yaşla..
beni sevdiğine değmezmişim gibi geliyor
bir an ama hemen yokoluyor.

Çünkü biliyorum seni deliler gibi seviyorum.
Biliyorum ki hiçbirşey önemli değil sana
olan sevgimden...
Yaptıklarım
Acıttıklarım
Gözyaşlarım
ve
Kan damlalarım...
cünkü ne olursa olsun seni seviyorum yinede...

Hepsi önemini yitiriyor sevdan geldiğinde aklıma.
Çünkü onlarla birlikte kabul etti yüreğin yüreğimi...
Nedensiz Sevdi Ve Hiçbir Neden Sevdam
İçin Yeterli Değildi!

Fotoğraflarına baktıkça daha beter oldu yüreğim.
Bir nefes aldım kokunu duymak istercesine.
Ama kokun çoktan yitip gitmişti uzaklara.
Tenini aradım derken,gözlerini bulma çabasında
bakındı gözlerim...

Sonra gözyaşı oldu aktı hayalin..
Vapurun en ucunda rüzgara bıraktım kendimi sebepsiz..
Sen gözyaşı olup ilerlerken yanağımdan dudak
kıvrımıma ,ben kapattım fotoğrafını..
Ve evet...
Kaçtım...

Senden kaçmam gerekti anlamıştım.
Seni aşmam gerekiyordu ama onu yapacak
yürek bende yoktu..
Hiç olmamıştı,olamamıştı...
İlk defa fotoğrafını kapatıp kaçtığımı
sandım ama yine yanıldım...

Öyle bir şeydin ki sen sevdiğim...
Sigaraydın belki de ve ben senin en büyük bağımlın.
Zararını bilip asla bırakamayan ve o acı
dolu ölümünü bekleyen...

Sen ..
Sen sevdiğim doğum lekesi gibiydin yüreğimi kaplayan.
İstesemde çıkaramdığım...
Ve belki de çıkarmak için hiç uğraşmadığım...
Kendimi farklı hissettiren belki, belki de
insan içine çıkmamı engelleyen..

Bazen varlığıyla memnun eden ,bazense kesip
atmak istediğim ama atamadığım en
büyük acıtanı yüreğimi...

Ve artık yazamadığım...
Ama aslında hep yanıldığım..
Durup durup aklıma geliyorsun çünkü...
Ve ben...
Durup durup yazıyorum...
Yine kendime ters kalıyorum, yazmayacağım
derken bile kalem tutuyorum...

Bu sefer her harfe üç gözyaşı sığdırıyorum sevdiğim...
Biri benim için...
Biri senin...
Ve diğeri kaybettiklerimizin...
Yani ikimizin ...
Yani bizim...

Bununla yetinmiyorum;her harfe üç kan
damlası akıtıyorum yüreğimden...
Biri bana...
Biri sana...
Diğeri ise bize...

Hem bana,hem de sana...

çαηαк

Mar 05, 2008, 11:45 ÖS
Yazdır
Yukarı git Sayfa1
Kullanıcı Eylemleri