Kar üzerime değil yüreğime yağıyor

Başlatan ÇaNaK, Şub 28, 2008, 10:47 ÖS

« önceki - sonraki »

çαηαк

Şimdi gökyüzü senin için hüzünleniyor.. bulutlar senin hüznünü taşıyor ve gittiği her yere seni götürüyor.. gittiğinden beri bu kenti terk etmiyor senin rengindeki hüzünlerim.. seni andırıyor tüm soğuk kaldırımlar, tüm kara bulutlar..

Başımın üstündesin sürekli, kime söylesem kim inanır ki senin gittiğine, beni terk ettiğine.. gözyaşı hüznümün tek yoldaşı.. seni yaşatan, seni anlatan..
Bir çiçekti hasretim, özlemlerim, sulamam lazımdı gözyaşlarıyla
Dışarısı zifiri karanlıktı, soğuktu, kardı kıştı.. dışarıdaydım, saçlarım rüzgarda savruluyordu, sokakta sadece dilenciler vardı ve ben.
onlara acıyordum, bazen kızıyordum, nereye gideceğimi kime sığınacağımı bilmiyordum, yürüyordum topallaya topallaya.. aklımda sen ve dilenciler.. soğuk kar kış umurumda bile değil

dilencileri düşündüm ve kendimi, sonra anladım benim de onlardan hiç farkımın olmadığını.. onlar para dileniyordu ben aşk, kimin neye ihtiyacı varsa onu dileniyordu ve herkes kendi çıkarına seviyordu insanları.. ben sadece senden otlanıyordum huzurumu, onlar herkesten..

Yağmurlu da olsa seni gördüğüm zamanlarda şaşkına dönüyordum, aşkıma dönüyordum. Ellerim titriyor, heyecanlanıyor, içime sığmıyordum. Paltomu atıyordum üzerimden, kara fırtınaya aldırış etmiyordum, dilencilere benziyordum, dilencileri seviyordum.. uzaktaki evlerin ışıklarına aldırış etmiyordum, kimin ne konuştuğu, bacası tüten evler ilgilendirmiyordu beni.. yanımdan geçiyordun, senden aşk dileniyordum, sen ise yüzüme bile bakmıyordun, senin geçtiğin kaldırımda tünüyordum, sen bir kere bile dönüp bakmıyordun, sesimi çıkaramıyordum, boğazım düğümleniyordu..
Diğer dilencilere bakıyordum; biri vermese bir diğeri mutlaka veriyordu bir şeyler, vermeyenlere beddua ediyorlardı

Saçlarım ıslanıyordu yağmurda, yüzün ıslanıyordu yüzün ışıyordu sonra ansızın bulutlar dağılıyordu, merhaba gökyüzü diyordum, tüm paramı dilencilere veriyordum.
Sonra ansızın giderdin, başım önüme düşerdi, hareketsiz kalırdım, sonrası yine bulut, yine hüzün, yine dilenciyim. İmkansız bir aşkın rutubet kokan penceresinden sana bakıyordum..

Kar üzerime değil yüreğime yağıyor, sabaha daha çok var.. yüreğime giden damarlarım kardan kapanan köy yolları gibi, yüreğime ulaşamıyordum,içinde binlerce isyan biriktiren deli yüreğim soğuyordu, yolda geçen insanlar üzerime gazeteler örtüyordu, morga götürüyorlardı beni, otopsi yapacaklardı birazdan, teşhis konulmuştu fakat bu teşhisin yalan olduğunu benden başka bilen yoktu..

Radyolarda ölüm haberleri. Bir dilenci donarak öldü.

alıntıdır

çαηαк