YağmurLar BiLe Artık Kokunu Vermiyor Anne...

Başlatan ÇaNaK, Mar 09, 2008, 08:48 ÖS

« önceki - sonraki »
Yazdır
Aşağı git Sayfa1
Kullanıcı Eylemleri

çαηαк

Mar 09, 2008, 08:48 ÖS


YAĞMURLAR BİLE ARTIK KOKUNU VERMİYOR ANNE...

Sen gittin gideli bize güneş doğmuyor anne...
Ne kardeşim alıştı yokluğuna,
Ne de ben...

Sen gibi diğer anneler bizi sevmiyor anne...
Sevmeler yalan geliyor ikimize de...
Saçlarımızı okşamaları bile farklı, yetim severcesine..
Her hallerinden anlaşılıyor, anlaşılıyor işte anne..

Sokakta ki çocuklar sarılınca annesine...
Kötü oluyorum kardeşimle de sarılıyoruz birbirimize...
Sen olsaydın, sende bize sarılırdın değil mi anne...

Bazı geceler korkuyoruz ikimizde...
Anne diye sessiz haykırışlarımız yankı yapıyor,
Her ne kadar birbirimizden gizli etsek de..
Yankılar bizi ele veriyor anne...

Kardeşim yatmadan önce, seni anlattırıyor bana...
Gözlerim dolunca da sert çıkışıyorum ona...
Bana kızmıyorsun değil mi?
Sana çok benziyen birine,
Seni anlatmak çok zor be anne...

Babamı da sorma bize,
Kim bilir hangi meyhanede,
Rakı bardaklarında hayalini izlemekte...
Babam da bizi unutur oldu be anne...

Cebimiz de saklı tuttuğumuz umutlar da olmasa
Kim bilir, ne olurdu halimiz...
Düşünmek bile istemyorum anne...

İyi ki, haberimiz yokken koymuşsun
Her bir umudu cebimize...
Yoksa, yoksa....
Ya da boşver be anne...

Yağmurlar yağınca sevinirdik kardeşimle...
"Kokunu verir topraktan ağrı ikimize" diye...
Ama
Yağmurlar bile artık kokunu vermiyor anne...
Yağmurlar bile artık kokunu vermiyor anne

çαηαк

Mar 09, 2008, 08:48 ÖS
Yazdır
Yukarı git Sayfa1
Kullanıcı Eylemleri