PUSU (Şehitlerimize itafen)

Başlatan bucakmagduru, Mar 05, 2008, 04:14 ÖS

« önceki - sonraki »

bucakmagduru

PUSU



Bu, on üç vatan evladının düştüğü pusuda Baş eğmeden baş verişinin öyküsüdür.

Bu öyküyü dinlemek cesaret Anlamaksa yürek ister.



On üç fidan, on üç dağ, on üç yeminli fişek

Sagular bağlamışım, on üçlerin adına

On üç yiğit, on üç er, on üç kınalı uşak

Bakıyorlar şehitlik, şerbetinin tadına



Dilim varmaz ki buna, bilmem nasıl anlatsam

Bu bir pusudur desem, tarih güler dünüme

Pusuya düşmez Mehmet, deyip göğü çınlatsam

Merhem olur mu feryat, yasta olan günüme



Şükrü, Emrah, şehitmiş, nereden bilecekler!

Kurşun yağan gecede, tetiklere Bismillah

Er meydanı olsaydı, bükülmezdi bilekler

Düştüler on üçü de, düşmez kalkmaz bir Allah!!



Sanmayın bu bir kaçış, bu bir boyun eğiştir

"Turgay" adı tunç gibi, gönülde kalacaktır

Gül anasından "Seyfi", bu vatana bağıştır

"Bayram" el öpmeye, bayramda gelecektir.



Kimisi nişanlıydı, kimisi evli barklı

Yel toynaklı atlarla, arşa kanat açtılar

Göklerin ötesinde, bin tane kızıl börklü

Bekleyen şehitlerle, rüzgar gibi uçtular



Onlar gündüz güneşti, geceleri yıldız ay

Onlar ki bir milletin, döşünde açan güldü

Ne para istediler, ne de sırçadan saray

Onlar vatan bağrına, adanmış bir ödüldü



Ekimde şehit verdik, bizim yiğit "Kasım'ı"

Ardından "Sıddık" düştü, Allah deyip toprağa

Vurup kendimi dağa, yitirmezsem usumu

"Fetullah" yazacağım, daldaki her yaprağa



Bu bir kanlı düğündür, mermilerle yapılan

Kuş tüylü yataklarda, yatanlar bunu bilmez

Vatan millet aşkına, tereddütsüz kapılan

Dokuz kurşun yese de, şehittir "Ahmet" ölmez



Mirzabeğ'im and olsun, yiğitlerin derdinden

Derdimize pay alıp, ekledik nicesini

Yazacaktır bu eller, şehitlerin ardından


Mertliğin kitabını, destanın yücesini

(Konu Yeniden Açılmıştır)

bucakmagduru