Glass Walls of Limbo

Başlatan sacrife, Şub 05, 2008, 12:29 ÖS

« önceki - sonraki »

sacrife



Çarpılmış yüzler.Beklenti.Yıkık hayatlar, boşa geçmiş ömürler. Kırbaç.Tek varlığın eziyet olduğu anda , beyhude adımlarla salınıyorlar.Sıcak.Kükürt.Gece, ve kaos.Gece, sonsuzluğun eski; yaşlı efendisi. Kainatin ilk öznesi, hayatın kaynağı, aynı zamanda yıkımın ve yokoluşun.Kaos; sonsuzluğun eski; kadim yaratıcısı. Zamanı biçimlendiren, vareden, akışını elini bir havuzda gezdirirmiş gibi yönlendiren varlık.Gece ve kaos; hüküm sürüyorlar Limbo'da. Kırmızı değil herşey sanıldığı gibi, koyu yeşil, gri ve açık yeşil.Kırbaçlar şaklıyor, zamanın yüzlerde bıraktığından daha derin izler bırakarak tenlerde.Unutulanlar, boşa yaşamış olanlar; gözleri içeriye dönük, dibi olmayan bir kuyuya düşer gibi bekleyiş içinde.Unutuluş.Unutulmak.Hiç varolmamışlar gibi. Olmamışlar gibi.Sanki olmak, kendi istekleriymiş gibi. Parlak tahtlarıyla melekler, çok uzaklar yarılmış toprağın ülkesine. Güneş, sırtını dönüyor her doğduğunda Limbo'ya. Ay, çaresiz.VeCamdan duvarları var Limbo'nun. Acının sonsuzluğunu akıllara kazır gibi,varolan tüm atomları yaratan ilk ışığa küfreder,ve onu kutsar gibi. Camdan duvarlar, Limbo'nun Cam duvarları. İnsanı, hayatın neden varolduğunu hatırlatmak ister gibi.Camdan.Sonsuz bekleyişse sonları, neden yaratıldılar ? Son olarak tayin edilen bekleyişin sonsuzluğu; yapılmış en ağır şaka mıdır ?

sacrife


3HeCe8HaRFF

guzel bır yazı paylasım cıın sagol

sacrife

Yıkık hayatlar, boşa geçmiş ömürler

hayatın koca bir hiç oldugunu ne zaman unutabilecegim ?
ceketi gece rengi adamlar giriyor düşlerime
yüzleri yok adamlar giriyor başlıyor aynı sahne
alıp götürüyorlar seni benden birdenbire sensiz kalıyorum
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
vuruyorlar gözümün önünde birdenbire sensiz kalıyorum
avaz avaz bağırıyoruz kimseler duymuyor sesimizi
alıp götürüyorlar seni benden
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
vuruyorlar gözümün önünde çaresizliğimden utanıyorum
bedenin hiç olmadığı kadar çok titriyor elin-yüzün kan içinde
ne kadar çok vuruyorlar kimseler duymuyor sesimizi
ceketi gece rengi adamlar giriyor düşlerime
her defasında gözümün önünde sensiz kalıyorum
yüzleri yok adamlar giriyor başlıyor aynı sahne
vuruyorlar seni çaresizliğimden utanıyorum
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
korkuyorum...

sacrife

ceketi gece rengi adamlar giriyor düşlerime
yüzleri yok adamlar giriyor başlıyor aynı sahne
alıp götürüyorlar seni benden birdenbire sensiz kalıyorum
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
vuruyorlar gözümün önünde birdenbire sensiz kalıyorum
avaz avaz bağırıyoruz kimseler duymuyor sesimizi
alıp götürüyorlar seni benden
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
vuruyorlar gözümün önünde çaresizliğimden utanıyorum
bedenin hiç olmadığı kadar çok titriyor elin-yüzün kan içinde
ne kadar çok vuruyorlar kimseler duymuyor sesimizi
ceketi gece rengi adamlar giriyor düşlerime
her defasında gözümün önünde sensiz kalıyorum
yüzleri yok adamlar giriyor başlıyor aynı sahne
vuruyorlar seni çaresizliğimden utanıyorum
beyoğlu yanıyor çepeçevre ve siren sesleri
korkuyorum...