İlk gözyaşım gülümsemeye dairdi.Hediye nedir bilmezdim ama;hikaye
etmiştim gülümsemeleri.Sabahlara gülümserdim,sen vardın;aglamaya
gülümserdim çünkü;her damlada sen vardın.Belki gözyaşlarımda yoktu o
kadar,çölleri sulayacak.Ama sözlerim vardı kimsenin bilmedigi,kurdugum
düşlerim vardı benim bile hayal edemedigim.Ben vardım,varlıgımı
bilmedigim.Ne aglıyordum duyurabilmek için sesimi,nede yanıyordum beni
bulsunlar ve görsünler diye.Ben gülümsemenin acısını yaşıyordum kendi
içimde...