kalbimin sol anahtarında
efsunlandım
sırrında kayboldum
başımdan düşerken gül yaprakları
tutundum bulutlara
mavi ve beyaza boyandım
kilidi uçsuz bucaksız gökyüzüne attım...
avuçlarımın içinde
görür gibiydim bütün evreni
uçar gibiydim bulutlarla bir
kabuklarından sıyrılmış kardelen misali
halelenmiş bakışlarımla
pervanesiydim ışığın...
kuş kanadıyla gelen
kalbimin kesik yanlarına gizlenmiş
muştuydu
sihrini her nefeste hissettiğim
senin yıldızlarından
benim yıldızlarıma akan
yaşamdı...
aşk...