Mahşer günümdür sensizliğim

Başlatan ÇaNaK, Mar 01, 2008, 07:12 ÖS

« önceki - sonraki »

çαηαк

Gün bin bir renk ışıklarla
Merhaba derken gruba;
Gözlerinin derinliklerine dalıp
Yolumu bilinmeyen bir rotaya çevirdiğim
Andan itibaren
Bu soruyu sorarım kendime.......

Birden şimşekler çakar beynimde
Düşünceler deli gibi havada uçuşur
Beynimde meydan muhaberesi olur...Düşüncelerim Kıyasıya çarpışırlar ..İyiler ve kötüler...
Kimi zaman biri galip gelir, kimi zaman öbürü.

İyilerin galip olduğu gün dünyada yaşanabilecek cennet bu olmalı derim kendi kendime.
Senliği iliklerime kadar işler tadını çıkarırım.Hayallere dalar, zavallılığımı..kimsesizliğimi unuturum. Sen benim kimsem olursun..Seni sevme cüretini gösteren yüreğime kırmızı güllerden elbise yaparım.
Seni çizerim. Her bir hücrenin resmini, kazırım benliğime. Kır melekleri şarkı söyleyip dans ederken çiçek bahçelerimde yürek toprağım kımıldar bin bir heyecanla yavaş yavaş..
Bahar gelir sineme.. gülüm ..bayram gelir.

Kötüler...ahh sensizlik ..
Deli bir rüzgar eserse beynimde
Ne varsa katar önüne benliğime dair..
Mahşer günümdür sensizliğim...Felaketim olur...Bir tutuşta parçalamak isterim gökyüzü mavisini.. Sularım zehir zemberek olur ve ben o sulardan kana kana içmek isterim ki iliğime kadar sensizlik kokayım.. Her yerim acı çeksin, sensizliği her zerrem hissetsin ...Ölüm meleği dolaşırken etrafımda, pas tutar kelimelerim tek hece söyleyemem.. Ölüm siyah bir tütsü gibi kokar..beni çeker derinden derine..İşte o an bir canım olduğu için yoluna verebileceğim çok üzülürüm..çünkü ben hasretinle bin defa ölmeliyim ve her yerim ayrı ayrı ölmeli...kararmalı duvarlarım katranların en koyusuna boyanmalı ...Izdırap..hasret, efkar, korku ...ne kadar iyi olmayan duygu varsa her birini en uç noktada yaşamalıyım.
Başka türlü sensizlik nasıl anlatılabilir ki...?

Ömür sayfalarımı bir bir tüketirken sana hep sormak istemişimdir gülüm...sence bugün iyiler mi kötüler mi galip olacak diye? Her karşılaştığımızda yüzüne acayip acayip bakmalarım bu yüzden..her defasında da vazgeçerim zaten..Niye mi? Cevabından korktuğumdan değil sakın yanlış anlama...korkum yıllardır beni yaşatan ümit hep bu soruyu sorabilecek miyim?dir..onu kaybetmek istemiyorum..Ama ne var ki..ömür sayfalarımda sonu tüketiyorum...
Her gün verdiğim bu mücadele her keresinde biraz daha yormaya başladı gülüm....Güneş guruba gülümserken ben tesellileri dökerim bardak bardak..bu gün iyilerin günü.. bugün iyilerin günü..ne yalanlar söylerim kendime bir bilsen..Etrafımdaki insanların bana deli demesini umursamıyorum...hiç umursamıyorum....
Son zamanlarda zavallı beynimde unutkanlık başladı..hangisi yalan hangisi gerçek karıştırmaya başladım .. Bu durum o kadar ilerledi ki kendimle seni de karıştırır oldum..o kadar işledin ki içime ben miyim sen mi anlayamıyorum.. kulaklarımda eskilerden duyduğum bir söz çınlar oldu 'Bana kimsin deme benim ben öyle bir ben ki baştan başa sen' ....
Bunları niye mi yazıyorum..olur da bir gün son nefesimde yanımda olma şansını bana lütfedersen ..ve dudaklarımdan ''sen kimsin? ben mi sen mi..iyiler mi? kötüler mi? gibi sözler dökülürse ..ya da nasıl öldüğümü anlatırsa sana insanlar diğerleri ne düşünürse düşünsün umursamıyorum..Hakkımda sen deli diye düşünme yeter..Ben deli değilim gülüm..sadece seni sevdim..seni yaşadım iyiler ve kötülerle

çαηαк