ve bavulları hazırladım
can bulan izlerimizi, sarmaladım
derin yazgımızı, kilitledim
benliğimi yankılarımızla, susturdum
ellerime sensizliği
gözlerime buğuları yerleştirerek
başladı yolculuk...
dümen kırarak eflatun ufka yönelirken
dalgalar savurdu yokluğumuzun
esintilerini...
sızladı yüreğim
uzun yollardan gelen kokunu duyarak
iç çekişlerle... coştu..
damlaların hükmüne sığınarak..
bulamadığımız cevaplarda saklanan kelimelerin
anlamına gizlenen, bir damla gözyaşım
bitimsiz denize karıştı
son umudum eriyip gitti sonsuzluğa...
sorgusuz...
nereye gittiğimi bilmeden başlayan yolculuğumuzu,
duraksız, zamana yansıyan gölgelerin içine
bırakarak...
gidiyorum...