Hz. Ebubekir'in Kasidesi

Başlatan K@N!-S.Z, Ekm 10, 2007, 03:29 ÖS

« önceki - sonraki »

K@N!-S.Z

قَصِيدَةُ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ (رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ)
جُدْ بِلُطْفِكَ يَـا إِلهِي مَـنْ لَـهُ زَادٌ قَـلِيـلْ
مُفْلِـسٌ بِالصِّدْقِ يَأْتِـي عِنْدَ بَابِـكَ يَاجَلِيلْ
ذَنْبُهُ ذَنْبٌ عَظِيمٌ فَاغْفِرِ الـذَّنْـبَ الْعَظِيـمْ
إِنَّهُ شَخْـصٌ غَرِيبٌ مٌذْنِـبٌ عَبْـدٌ ذَلِيـلٌ
مِنْهُ عِصْيَـانٌ وَنِسْيَـانٌ وَسَهْـوٌ بَعْدَ سَهْـوْ
مِنْكَ إِحْسَانٌ وَفَضْلٌ بَعْـدَ إِعْـطَاءِ الْجَزِيـلْ
قَالَ يَا رَبِّ ذُنُـوبِـي مِثْلَ رَمْـلٍ لاَ يـُعَـدْ
فَاعْفُ عَنِّي كُلَّ ذَنْبٍ وَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلْ
كَيْفَ حَالِي يَا إِلهِي لَيْسَ لِي خَيْـرُ الْعَـمَـلْ
سُوءُ أَعْمَـالِي كَثِيرٌ زَادُ طَاعَـاتِي قَلـِيـلْ
عَافِـنِي مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَاقْـضِ عَـنِّي حَاجَتِي
إِنَّ لِـي قَلْبًا سَقِيـمًا أَنْتَ مَنْ يَشْفِي الْعَلِيلْ
قُلْ لِنَارِي ابْرِدِي يَا رَبِّ فِي حَـقّـِي كَـمَا
قُلْتَ "قُلْنَا يَا نَاُر كُونِي" أَنْتَ فِي حَقِّ الْخَلِيلْ
أَنْتَ شَافِـي أَنْتَ كَافِـي فِي مُهِمَّاتِ اْلأُمُورْ
أَنْتَ رَبِّي أَنْتَ حَسْبِي أَنْتَ لِي نِعْمَ الْوَكِيـلْ
رَبِّ هَبْ لِي كَنْزَ فَضْلٍ أَنْتَ وَهَّابٌ كَرِيـمْ
أَعْطِنِـي مَا فِي ضَمِيرِي دُلَّنِي خَيْرَ الدَّلِيـلْ
هَبْ لَنَا مُلْكًا كَبِـيرًا نَجِّـنَا مِمَّا نَـخَـافْ
رَبَّنَا إِذْ أَنْـتَ قَاضِي وَالْمُنَـادِي جَبْرَائِيـلْ
أَيْنَ مُوسَى أَيْـنَ عِيسَى أَيْـنَ يَحْيَ أَيْنَ نُوحْ
أَنْـتَ يَا صِدِّيقُ عَاصـِي تُـبْ إِلَـى الْمَوْلَى الْجَلِيلْ.
***




Lütfunu esirgeme ey Rab bu kuluna ki, azığı pek kalîl,
İflas etmiş olsa da sadakatle yine kapına geldi ey Celîl!
Günahı pek büyük; Sen o günahları yarlığa ne olur,
Hali de pek acip, hem günahkar bir abd-i zelîl.

Onun ki isyan üstüne isyan, hata üstüne hata,
Senden ihsan üstüne ihsan, hem de atâ-yı cezîl,
Kum taneleri sayısınca günahlarından Sana sığınıyor,
N'olur müsamahanı göster de sil onları ey Cemîl!

Nice olur halim, yok defterde işe yarar bir fiil,
Düşmüşlüğüm çok, taate gelince pek kalîl,
Ruhumun yaralarını sar da, hâcâtıma kıl bir çare,
Sen Şâfî-i Hakikî, ben de kalbi sakîm bir alîl.

Beni yakan ateşe de 'berd ü selam ol' de ey Allah'ım,
Bir zaman dediğin gibi fî hakk-ı Halîl,
Sensin Şâfî, Sensin Kâfî, evvel-âhir her işte,
Ente Rabbî, Ente hasbî, Ente lî ni'me'l-Vekîl.

Cömertliğine yoktur sınır, fazlınla bu kulunu sevindir,
Gönlümü şâd eyle, göster de en güzel bir delil,
Saç rahmetini üzerimize, hem emin kıl korktuğumuzdan,
Ya İlahî! Sensin yegane hüküm sahibi, münadin de Cebraîl.

Nerde Musa, nerde İsa, nerde Yahya, nerde Nuh,
Sen ey âsî nefis, dön de ara bul bir Mevla-yı Celîl!

K@N!-S.Z