Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli herşeyden
şikayet etmesinden bıkmıştı. Bir gün çırağını tuz almaya gönderdi.
Yaşamındaki herşeyden mutsuz olan çırak döndüğünde, yaşlı usta ona,
bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyledi. Çırak, yaşlı adamın
söylediğini yaptı ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başladı.
/>- "Tadı nasıl?" diye soran yaşlı adama öfkeyle:
-
"Acı" diye cevap verdi.
Usta kıkırdayarak çırağını
kolundan tuttu ve dışarı çıkardı. Sessizce az ilerdeki gölün kıyısına
götürdü ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini
söyledi. Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla
silerken aynı soruyu sordu:
- "Tadı nasıl?"
"Ferahlatıcı" diye cevap verdi genç çırak.
- "Tuzun
tadını aldın mı?" diye sordu yaşlı adam, "Hayır" diye
cevapladı çırağı.
Bunun üzerine yaşlı adam, suyun yanına diz
çökmüş olan çırağının yanına oturdu ve şöyle dedi:
-
"Yaşamdaki ıstıraplar tuz gibidir, ne azdır, ne de çok. Istırabın miktarı
hep aynıdır. Ancak bu ıstırabın acılığı, neyin içine konulduğuna
bağlıdır. Istırabın olduğunda yapman gereken tek şey ıstırap veren şeyle
ilgili hislerini genişletmektir. Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya
çalış."
paylaşımın için tşk rep ler
hakettin
eywallah ;)
bütün samimiyetimle söylüyorum
ki çok güzeldi ;)